در جغرافیای بختیاری زردکوه سر به فلک کشیده با دره های عمیق و رودهای خروشان و چشمه های جوشان و طبعت دلکشش زیبایی وصف ناپذیری را به رخ می کشد . زرد کوه در میان بختیاران "زرده" گفته می شود و در متون کهن از آن به " زردک " نام برده . این کوه در-
-باورهای بختیاری آنقدر زنده و جاوید است که گویی از ازل روحی مقدس در کالبدش دمیده اند . زرده از با شکوه ترین و بلند ترین قله های زاگرس است و در فرهنگ اساطیری مردمانش نقش مهمی داشته تا آنجا که همچون انسانی از آن سخن رفته است و از دیرباز میعادگاه مردم بختیاری و نماد پیوند و هم گرایی بوده . مخصوصا به هنگام کوچ که گویی سیمرغ بر قاف رسیده است . این پندارهای کهن هنوز هم در میان مردم جاریست . و در ادبیات فلوکلوریک جایگاه ویژهای دارد و نماد عشق و پایندگیست نشانه های بارز آن را میتوان در سروده های شاعران یافت چه زیبا دست ماییه ایست و چه زیباتر می شود هنگامیکه در ترانه های ستاره ای موسیقی بختیاری آ بهمن از پس قرون و اعصار سر برون می آورند و رنگی تازتر می گیرد .
کُـه زردنه بگوین بگوین کردیمه گِردواری / تی به ره بو تا مالا بیان ز آسماری
کُـه زردنه بگوین بگوین آخی مندیرمون بو /گردواري كرديمه پاك آخي وا با مه نو
كُه زردنه بگوين بگوين آخي كوگس بخونه/سر چارده نومه خدا آخي دي مال كنونه
بهمن علاالدین
هیچ کُهی چند زرده برف نداره /هیچ دلی چند مو ماتم نداره
چنده گردم کُه به کُه زرده به زرده / مو ز کجه بجورم یار دس نخرده
گه زرده ، برفس نره گی یاسمنه / اشنیدم مال گپی پاچس نشینه
معنی ابیات
هیچ کوهی چون زرده برف به خود ندیده و هیچ دلی همچون دل من غم ندیده
کوه به کوه زرده به زرده جستجو کردم اما یاری که دل با یک کس داشته باشد نیافتم
قله پر برف زرد کوه گویی پوشیده از یاسمن است، به گمانم ایل بزرگی در دامنه اش منزل کرده .ترانه های فلوکلور
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: گردشگری توریسماقوام ایرانیبختیاری