گر به دولت برسی مست نگردی مردی
گر به ذلت برسی پست نگردی مردی
اهل عالم همه بازیچه دست هوسند
گر تو بازیچه این دست نگردی مردی . . .
تازه مي فهمم كه مردم به من و شما و چيزهايي كه در مورد ما گفته مي شود توجهي نشان نمي دهند. آنها شبانه روز به فكر حال و احوال خود هستند. آنها هزاران مرتبه به سردردهاي جزئي خود حتي بيشتر از واقعه مرگ من و شما اهميت مي دهند.
((ديل كارنگي))
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: شعر و ادبیاتسخنانی از بزرگان جهان